Nº 16 da colección "O papel do teatro", que acolle as obras levadas a escena polo Centro Dramático Galego (CDG), coeditada pola Axencia Galega das Industrias Culturais (Agadic) e Edicións Positivas.
A burra, a mesa e o pau, unha produción do Centro Dramático Galego dirixida por Lorena Conde, preséntase como “o conto de fadas dunha familia obreira galega naqueles tempos nos que era máis doado crer os contos das avoas que as promesas dos patróns”, segundo palabras da súa directora. Un texto que fala de ilusións, de ambicións modestas, de delirios, de desclasamento, de vivir para o traballo e aínda así non dar vivido; de como a clase obreira galega soña con golpes de sorte no canto de confiar na súa forza transformadora como colectivo.